Ορειβατικό σκι: η απόλυτη αίσθηση ελευθερίας

Του Ανδρέα Καλογερόπουλου (Fun in Action Winter/ Iανουάριος 2004)

Ξέρετε σκι; Σας συναρπάζει η ιδέα της κατάβασης στην απέραντη λευκή πούδρα; Σας αρέσει η δράση και η αίσθηση της απομόνωσης στα απάτητα σημεία του βουνού; Αν ναι, τότε το ορειβατικό σκι είναι ένα άθλημα μέσω του οποίου θα γνωρίσετε μια άλλη όψη του βουνού, για πολλούς την πιο γοητευτική και μια συναρπαστική εμπειρία από αυτές που η μνήμη συγκρατεί σχεδόν με την ακρίβεια μιας φωτογραφικής μηχανής.  

 

 «ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ» ΣΤΟ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΛΕΥΚΟ

 

  Η αυτόνομη κίνηση στο βουνό και η αίσθηση της απομόνωσης που νιώθει ο χιονοδρόμος στο απάτητο χιόνι ενός βουνού, μακριά από την πολυκοσμία και τις ουρές των αναβατήρων, είναι συναισθήματα που ειδικότερα στις μέρες μας λίγοι έχουν νιώσει.

Η απόλαυση της κατάβασης με τεχνικές κινήσεις, είναι για κάποιους το απαραίτητο συμπλήρωμα και ένα εντυπωσιακό φινάλε μιας πολύωρης και κοπιαστικής ανάβασης.

Όμως τι ακριβώς αντιπροσωπεύει το ορειβατικό σκι; Είναι διασκέδαση; Είναι «σκέτη» αδρεναλίνη; Είναι μια εσωτερική αναζήτηση των ορίων και των δυνατοτήτων μας ή απλώς ένας τρόπος να κινούμαστε γρήγορα στο βουνό;

Η απάντηση είναι, ότι το ορειβατικό σκι είναι όλα αυτά μαζί.

Το ορειβατικό σκι στην ουσία αποτελεί μια πρακτική της ορειβασίας που δίνει την δυνατότητα στον ορειβάτη-χιονοδρόμο να προσεγγίζει πιο εύκολα τις πλαγιές στις οποίες το χιόνι είναι βαθύ και βουλιάζει.

Η δεύτερη σημαντική δυνατότητα που προσφέρει η χρήση των ορειβατικών σκι, είναι η γρήγορη κίνηση που συντομεύει κατά πολύ τον χρόνο διάσχισης ενός βουνού, από την ανάβαση προς την κορυφογραμμή έως την κατάβαση από εκεί προς χαμηλότερα τμήματά του.

Στο ορειβατικό σκι, η κατάβαση είναι το επιστέγασμα μιας συνολικής ορειβατικής προσπάθειας κι όχι αυτοσκοπός. Χωρίς αναβατήρες, χωρίς την ασφάλεια της πίστας του χιονοδρομικού κέντρου, το σκι γίνεται μια περιπέτεια με μόνη ασφάλεια την γνώση για το χειμερινό βουνό.

 

 

 ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟ ΣΚΙ

 

 Όσο κι αν το ορειβατικό σκι, είναι ένα πολύπλευρο σπορ που ουσιαστικά αποτελεί μια από τις πρακτικές της ορειβασίας, η βάση για να ξεκινήσετε είναι να γνωρίζετε σκι. Όσο πιο καλό επίπεδο έχετε τόσο ευκολότερα θα «μυηθείτε» σε αυτό το συναρπαστικό άθλημα. Αν δεν γνωρίζετε σκι θα χρειαστείτε αρκετό χρόνο, αφού πρέπει πρώτα απ’ όλα να γίνετε καλός χιονοδρόμος στην πίστα πριν σκεφτείτε το ορειβατικό σκι. Όμως μην το δείτε σαν «καταναγκαστικό έργο». Το σκι σε όλες του τις μορφές είναι ένα καταπληκτικό άθλημα, φροντίστε λοιπόν να το μάθετε καλά και να το απολαύσετε. Ξεκινήστε τα μαθήματα σκι με την καθοδήγηση ενός έμπειρου δασκάλου, ο οποίος θα σας δώσει από την αρχή τις κατευθύνσεις για την σωστή και γρηγορότερη εξέλιξή σας στο σπορ. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να περάσετε αρκετές ώρες σε κάποιο χιονοδρομικό κέντρο, μέσα στις πίστες που ανταποκρίνονται στο επίπεδό σας, πριν σκεφτείτε να «ξεμυτίσετε». Όταν αναπτύξετε πολύ καλά τις τεχνικές του σκι και μάθετε να κατεβαίνετε χωρίς προβλήματα τις πιο δύσκολες διαδρομές του χιονοδρομικού κέντρου, τότε σημαίνει ότι έχετε την βάση για να ξεκινήσετε ορειβατικό σκι. Λείπουν όμως αρκετά ακόμα πράγματα και μην φανταστείτε ότι η μοναδική οριογραμμή του ορειβατικού σκι με την κλασσική χιονοδρομία, βρίσκεται στο τέλος της πίστας κάποιου χιονοδρομικού κέντρου. Αν το πιστεύετε αυτό, το σπορ αυτό εύκολα μπορεί να εξελιχθεί σε μια απρόσμενη και ενδεχόμενα δυσάρεστη περιπέτεια κι αυτό γιατί η φιλοσοφία του είναι διαφορετική. Για τον λόγο αυτό, η παρακολούθηση μιας σχολής ορειβασίας –χειμερινού βουνού είναι επιβεβλημένη. Εκεί θα έχετε την ευκαιρία να κάνετε μια σειρά από θεωρητικά και πρακτικά μαθήματα, να αποκτήσετε εμπειρία στις χειμερινές αναβάσεις, να μάθετε για την κίνηση και τους κινδύνους στο χειμερινό βουνό, για τον εξοπλισμό και την χρήση του, τεχνικές αναβάσεων, πτώσεις, προσανατολισμό, πρώτες βοήθειες μετεωρολογία, διατροφή, χιονοστιβάδες και άλλες πολλές χρήσιμες γνώσεις που θα αποτελέσουν πολύτιμο εφόδιο για την ενασχόλησή σας με το ορειβατικό σκι. Από αυτό το σημείο κι έπειτα τον πρώτο λόγο έχει η γνώση, η σύνεση, η σωστή εκτίμηση των συνθηκών και πάνω από όλα η κοινή λογική.

Και μην ξεχνάτε, όσες γνώσεις κι αν αποκτήσετε ποτέ μην υποτιμήσετε το βουνό και ειδικότερα το χειμερινό βουνό.

 

 Ο ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΥ ΣΚΙ

 

 Η βασική φιλοσοφία του εξοπλισμού, όχι μόνο στο ορειβατικό σκι αλλά και σε όλα τα υπαίθρια σπορ, είναι η παροχή ασφάλειας και άνεσης. Οι εταιρείες που κατασκευάζουν εξοπλισμό δίνουν πλέον έμφαση στο μικρότερο βάρος (με την χρήση πιο ανθεκτικών και ελαφρύτερων υλικών) και την μεγαλύτερη ευκολία στην χρήση και την μεταφορά του. Επίσης σημαντικά βήματα έχουν γίνει στην εξειδίκευση του εξοπλισμού. Το ορειβατικό σκι δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση σε αυτή την γενική τάση και εξέλιξη. Όμως πρέπει να τονίσουμε κάτι. Κανενός είδους εξοπλισμός, όσο άρτιος και ενδεχομένως ακριβός κι αν είναι δεν πρόκειται να σας κάνει «άτρωτους» στο βουνό και πάνω απ’ όλα ο βασικότερος «εξοπλισμός» πρέπει να αποτελείται από σωστές εκτιμήσεις, γνώσεις, λογική και σύνεση. Στην λίστα που ακολουθεί σας αναφέρουμε τι φοράμε και τι έχουμε μαζί μας στο χειμερινό βουνό όταν θέλουμε να κάνουμε ορειβατικό σκι. 

• Σαλοπέτα: Αδιάβροχο παντελόνι από συνθετικά υλικά με εσωτερική επένδυση
• Θερμοεσώρουχα: Εσωτερικό πρώτο στρώμα ένδυσης, αντιιδρωτικό που αποτελείται από μείγματα μαλλιού και βαμβακιού ή συνθετική ύλη όπως είναι το πολυπροπυλένιο. Κρατούν το σώμα ζεστό και στεγνό. Υπάρχουν θερμοεσώρουχα για τον άνω κορμό και για τα πόδια.
• Fleece: Μεσαίο στρώμα ένδυσης που κρατά το σώμα ζεστό.
• Γάντια αδιάβροχα:  Κρατούν στεγνά τα χέρια και σφίγγουν στον καρπό με ειδικά κλιπς. Πρέπει να είναι στο σωστό νούμερο και να μην είναι ογκώδη ώστε να μην επηρεάζουν τις κινήσεις του χεριού και των δακτύλων.   
• Γάντια μάλλινα: Καλό είναι να έχουμε μαζί μας, για τις ώρες που δεν ερχόμαστε σε επαφή με το χιόνι, ώστε τα χέρια μας να διατηρούνται ζεστά.
• Σκούφος μάλλινος: Είναι απολύτως απαραίτητος κατά την διάρκεια του χειμώνα, λόγω του ότι από το κεφάλι χάνουμε το μεγαλύτερο ποσοστό της θερμότητας του σώματος. Ο σκούφος φοριέται είτε χωρίς την κουκούλα του αντιανεμικού, είτε με την κουκούλα σε περίπτωση χιονόπτωσης.  Πρέπει να έχουμε μαζί και έναν δεύτερο σκούφο σε περίπτωση που ο ένας μουσκέψει. 
• Αντιανεμικό-αδιάβροχο -διαπνέον: Εξωτερικό στρώμα ένδυσης που προφυλάσσει από τον άνεμο, την βροχή-χιόνι και μονώνει τα υπόλοιπα στρώματα. Έχει ειδικές αντιιδρωτικές μεμβράνες.
• Γυαλιά ηλίου: Προστατεύουν από την υπεριώδη ακτινοβολία και την αντανάκλαση του ηλίου στο χιόνι. Στο υψόμετρο οι ακτίνες του Ηλίου είναι πιο έντονες λόγω της αραίωσης της  ατμόσφαιρας. Είναι τύπου μάσκας ή έχουν στο πλάι ειδικά καλύμματα για να προστατεύουν από την ακτινοβολία και την αντανάκλαση. Επίσης έχουν ειδικό κορδονέτο στήριξης. 
• Παγούρι: Το καταλληλότερο είναι του 1-1,5 λίτρου
• Φακός κεφαλής: Κατά προτίμηση ψυχρού φωτός, που παρέχει υψηλή φωτεινότητα και μετατρέπει το 90% της δαπανώμενης ηλεκτρικής ενέργειας σε φως (έναντι 10% ενός κοινού φακού), εξοικονομώντας ενέργεια σε ποσοστό μέχρι και 80%. Ο φακός πρέπει να έχει ρυθμιζόμενους ιμάντες για απόλυτη εφαρμογή, ρυθμιζόμενη κατεύθυνση της ακτίνας φωτός και μικρό βάρος, περίπου 120 γρ.Επίσης καλό είναι η λάμπα Bi-pin (κεντρική μονάδα φωτός) να λειτουργεί ανεξάρτητα από τα LED (περιφερειακές φωτοδίοδοι του φακού).
• Χιονοπέδιλα: Τα χιονοπέδιλα του ορειβατικού σκι είναι πιο πλατιά, πιο κοντά (2-5 πόντους πιο κοντά από το ύψος μας) και λίγο πιο εύκαμπτα, σε σχέση με τα υπόλοιπα σκι, ακριβώς επειδή προορίζονται για κίνηση σε βαθύ και απάτητο χιόνι. Παράλληλα είναι κατασκευασμένα για να ανταποκρίνονται σε όλες τις ποιότητες χιονιού. Επίσης είναι πιο ελαφρά από τα χιονοπέδιλα πίστας, για να μην κουράζουν στην ανάβαση, αλλά και να μεταφέρονται ευκολότερα μαζί με τον υπόλοιπο εξοπλισμό στην πλάτη. Συνήθως έχουν μια τρύπα μπροστά για την κατασκευή ελκήθρου-φορείου, σε περίπτωση τραυματισμού.
• Δέστρες: Οι δέστρες των ορειβατικών σκι ανασηκώνονται στο πίσω τμήμα ώστε να μας βοηθούν στην ανάβαση με τα σκι, ενώ κλειδώνουν στην κατάβαση. Έχουν σύστημα απεμπλοκής στο μπροστινό τμήμα τους αν τυχόν πέσουμε. Επίσης με ένα εξάρτημα μπορεί να απελευθερωθεί μόνο το πίσω μέρος της δέστρας για να μπορούμε να ανεβαίνουμε μια πλαγιά, ενώ σταθεροποιείται στο κατέβασμα και έχει την συμπεριφορά μιας δέστρας σκι κατάβασης.
• Μπότες: Οι μπότες των ορειβατικών σκι αν και μοιάζουν με τις μπότες των σκι κατάβασης, διαφέρουν στη σόλα η οποία είναι όπως στις ορειβατικές αρβύλες, μια και θα χρειαστεί πολλές φορές μ’ αυτές να περπατήσουμε ή να σκαρφαλώσουμε. Οι κλασσικές μπότες του σκι κατάβασης δεν ενδείκνυνται γιατί έχουν κακή επαφή στα βραχώδη και γλιστερά εδάφη.
• Μπατόν: Έχουν καθιερωθεί τα πτυσσόμενα δυο ή τριών σημείων για να ρυθμίζουμε το ύψος τους ανάλογα με την κλίση της πλαγιάς. Η πεταλούδες τους είναι πιο μεγάλες για να μην βυθίζονται στο μαλακό χιόνι. Τουλάχιστον στα μπατόν οι διαφορές είναι μικρές οπότε μπορείτε άνετα να χρησιμοποιήσετε και τα κλασικά της κατάβασης.
• Φώκιες: Είναι ειδικές αυτοκόλλητες λωρίδες που τοποθετούμε κάτω από τα σκι για να μπορούμε να ανεβαίνουμε στις πλαγιές, δίνοντάς μας την δυνατότητα να κινούμαστε προς τα μπρος φρενάροντας μας όμως προς τα πίσω. Παλιότερα οι λωρίδες αυτές ήταν από δέρμα φώκιας, ενώ σήμερα έχουν αντικατασταθεί συνήθως από συνθετικό υλικό.
• Επίσης πρέπει να έχουμε μαζί μας: Σακίδιο (περίπου 65-75 λίτρων), φτυάρι (για διάσωση από χιονοστιβάδα,κατασκευή απάνεμης κουζίνας, στήσιμο αντίσκηνου κλπ.), χάρτη, πυξίδα, τρόφιμα (να έχουν όσο το δυνατόν μικρότερο βάρος και όγκο), αντηλιακή κρέμα, φαρμακείο, ραδιοπομπό για ανίχνευση θυμάτων σε χιονοστιβάδα, πολυεργαλείο (σουγιά), αναπτήρα.

 

                                                                            ΕΞΙ ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟ ΣΚΙ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΕΙΔΙΚΟ

O Βασίλης Μήτσιος, Εκπαιδευτής Ορειβασίας Αναρρίχησης Ε.Ο.Ο.Α – Οδηγός Βουνού της ΕΟΟΑ , σας επισημαίνει έξι βασικά σημεία για το ορειβατικό σκι. Ποια είναι τα πρώτα βήματα, τι πρέπει να γνωρίζετε και τι να προσέξετε, ώστε να ξεκινήσετε σωστά και με ασφάλεια στο άθλημα αυτό.    

     1.   Το ορειβατικό σκι είναι ένας συνδυασμός γνώσεων ορειβασίας και χιονοδρομίας. Ξεφεύγετε πια από την ασφάλεια που σας προσφέρει ένα χιονοδρομικό κέντρο με τις πατημένες πίστες και τις άλλες παροχές που σας δίνει. Βρίσκεστε μόνοι  και μόνες ή με την παρέα σας στο βουνό, σε απάτητες πίστες (μαλακό, παγωμένο, συνδυασμός παγωμένης κρούστας και από κάτω μαλακού χιονιού κ.λ.π.). Θα πρέπει λοιπόν να μπορείτε να κατέβετε πλαγιές διαφορετικής δυσκολίας με όλες τις πιθανές εναλλαγές και συνδυασμούς ποιότητας χιονιού. Η ανάβαση γίνεται με τα σκι στα πόδια ακολουθώντας συγκεκριμένη τεχνική. Ταυτόχρονα η διάσχιση με ορειβατικά σκι προϋποθέτει ότι οι συμμετέχοντες έχουν το θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο κατάρτισης για να προλάβουν ή να αντιμετωπίσουν όλες τις δυσκολίες και τους κινδύνους που θα αντιμετώπιζαν αν πραγματοποιούσαν μια ορειβατική διάσχιση.     

2. Για μικρές διαδρομές μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα σκι κατάβασης προσαρμόζοντας όμως ένα ειδικό εξάρτημα στις δέστρες που σας δίνει τη δυνατότητα να σηκώνετε την φτέρνα της μπότας και σε συνδυασμό με τι φώκιες να μπορείτε να προωθήστε κατά την ανάβαση. Στην κατάβαση αφαιρείτε το εξάρτημα και τις φώκιες και έχετε ξανά τα κανονικά σας σκι.

3. Οι βαθμοί δυσκολίας στο ορειβατικό σκι δεν είναι ξεκάθαροι.  Προσδιορίζονται με την   κλίση της πλαγιάς (μπλε, κόκκινες, μαύρες πίστες κ.λ.π.) που μπορεί όμως να τις βρούμε με εντελώς διαφορετικές ποιότητες   χιονιού δίνοντάς μας κάθε φορά  διαφορετική δυσκολία. Σημαντικό ρόλο επίσης παίζει και η επικινδυνότητα της πλαγιάς, αν παραδείγματος χάριν στο τέλος της έχει απότομο βράχινο κόψιμο, διαζώματα, πιθανότητα χιονοστιβάδας κ.λ.π.

4. Σίγουρα για να κάνει κάποιος ορειβατικό σκι προϋποθέτει καλή φυσική κατάσταση. Από εκεί και  πέρα όμως χρειάζεται καλό ορειβατικό και χιονοδρομικό επίπεδο. Για το ορειβατικό επίπεδο  διασφάλιση είναι η παρακολούθηση σχολών ορειβασίας 1^ου επιπέδου που διοργανώνει η Ομοσπονδία Ορειβασίας – Αναρρίχησης μέσω των ορειβατικών της συλλόγων. Για το χιονοδρομικό επίπεδο θα πρέπει να κατεβαίνετε κόκκινες και μαύρες πίστες. Καλό είναι να βελτιώνετε το επίπεδο σας στο σκι με την βοήθεια δασκάλων. Από εκεί και πέρα μπορείτε να εξοικειώνεστε με το σκι εκτός πίστας μέσα στο χιονοδρομικό,  χρησιμοποιώντας για ανάβαση τους αναβατήρες αλλά να κατεβαίνοντας από πλευρές που έχει απάτητο χιόνι.

5.Εφόσον τώρα υπάρχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις (καλό χιονοδρομικό και ορειβατικό επίπεδο) ο ενδιαφερόμενος μπορεί να παρακολουθήσει σχολές ορειβατικού σκι για αρχάριους ή προχωρημένους που διοργανώνει η Ε.Ο.Ο.Α. μέσω των ορειβατικών της συλλόγων. 

6. Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει κάποιος που κάνει ορειβατικό σκι είναι στην ουσία οι ίδιοι μ’ αυτούς που αντιμετωπίζει ένας ορειβάτης που κάνει μια ορειβατική διάσχιση ή ανάβαση. Πιο συγκεκριμένα χωρίζοντάς τους σε δυο μεγάλες κατηγορίες είναι οι αντικειμενικοί και οι υποκειμενικοί κίνδυνοι.

Οι αντικειμενικοί είναι αυτοί που οφείλονται βασικά στην έλλειψη γνώσης γύρω από τις συνθήκες που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στο βουνό και είναι: τα εγκαύματα, η ηλίαση, η ζέστη, η αφυδάτωση, το κρύο, η κρυοπληξία – υποθερμία, κρυοπαγήματα, η επιδείνωση του καιρού, η χιονοθύελλα, οι κεραυνοί, η ομίχλη, χιονοστιβάδες, λιθοπτώσεις, σεράκ & κρεβάς εφόσον κινούμαστε σε παγετώνα, αποπροσανατολισμός κ.α.

Οι υποκειμενικοί κίνδυνοι είναι αυτοί που προέρχονται καθαρά από ανθρώπινο σφάλμα όπως: υπερβολικός ενθουσιασμός, υπερβολική σιγουριά στον εαυτό μας, υποτίμηση καταστάσεων, σωματική και πνευματική κούραση, άσκοπη κατανάλωση δυνάμεων, κατανάλωση αλκοόλ, άγνοια και αβλεψία, κακή φυσική κατάσταση κ.α.

Επισήμανση: Στο ορειβατικό σκι,  ο ρουχισμός μας διαφέρει από αυτό που φοράμε στο σκι κατάβασης και μοιάζει περισσότερο με  τον ορειβατικό, μιας και θα πρέπει να είναι από διαπνέοντα υλικά.

 

                                                                                                                                            

 ΟΙ ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ  ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΥ ΣΚΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 Τα ελληνικά βουνά προσφέρουν πολλές δυνατότητες για ορειβατικό σκι και οι διαδρομές που μπορεί να κάνει ο ορειβάτης – χιονοδρόμος είναι πολλές. Ορισμένες όμως έχουν γίνει διαχρονικά κλασσικές και αποτελούν μερικές

από τις ομορφότερες της χώρας μας για τους φίλους του ορειβατικού σκι. Σας παρουσιάζουμε μερικές από τις πιο

δημοφιλείς διαδρομές

 

 

           

                ΒΑΡΔΟΥΣΙΑ

• ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΙΑΚΟΣ (ΑΝΩ ΜΟΥΣΟΥΝΙΤΣΑ) – ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΒΑΡΔΟΥΣΙΩΝ – ΑΝΑΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑ ΚΑΜΠΟ -ΚΑΤΑΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΩ ΜΟΥΣΟΥΝΙΤΣΑ (ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΑΣΑΝΣΕΡ)

              ΒΕΛΟΥΧΙ                                                                                         

• ΣΥΜΠΕΘΕΡΙΚΟ – ΚΟΡΥΦΗ ΒΕΛΟΥΧΙΟΥ – ΑΓ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ (ΡΑΧΕΣ ΤΥΜΦΡΗΣΤΟΥ)

                  

              ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ

• ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΕΛΑΡΙΑ – ΜΟΝΗ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
• ΚΑΤΑΒΑΣΗ ΒΕΛΙΤΣΑΣ
• ΦΤΕΡΟΛΑΚΑ – ΒΕΛΙΤΣΑ (ΒΟΡΕΙΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΝΙΨΙ)

               ΖΗΡΙΑ

• ΚΕΦΑΛΑΡΙ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ -  ΚΟΡΥΦΗ ΜΙΚΡΗΣ ΖΗΡΙΑΣ – ΦΛΑΜΠΟΥΡΙΤΣΑ
• ΦΛΑΜΠΟΥΡΙΤΣΑ – ΤΡΙΚΑΛΑ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

              ΟΛΥΜΠΟΣ  

•  ΒΡΥΣΟΠΟΥΛΕΣ – ΑΓ. ΑΝΤΩΝΗΣ

 

 Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΥ ΣΚΙ

 Η ιστορία του ορειβατικού σκι, ξεκινάει στην Ελλάδα την δεκαετία του ’30 την ίδια εποχή που αρχίζει να αναπτύσσεται η ορειβασία και η χιονοδρομία στα ελληνικά βουνά από Έλληνες και ξένους πρωτοπόρους. Εκείνα τα χρόνια, δεν υπήρχαν χιονοδρομικά κέντρα, ούτε φυσικά αναβατήρες και στρωμένες πίστες (o πρώτος αναβατήρας εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα το 1951).  Έτσι μια χιονοδρομική διάσχιση αποτελούσε περιπέτεια και προϋπέθετε σχεδίαση πορείας, ανάβαση σε κάποια πλαγιά ή στην κορυφή με τις γνωστές στο ορειβατικό σκι «φώκιες» και κατάβαση με τα ξύλινα τότε χιονοπέδιλα.

 

Η πρώτη ανάβαση με ορειβατικό σκι στην Ελλάδα έγινε τον Απρίλιο του 1931 στον Παρνασσό από τους Κ. Νάτση, Βaud Bovy, A. Ιωαννίδη, Μ. Λεβή, C. Brunius, Vangulin, στην διαδρομή Τσάρκος – Μαύρα Λιθάρια – Μονή Ιερουσαλήμ. Την ίδια εποχή οι G. Dorier, Η. Ιωαννίδης και Κ. Νάτσης ανέβηκαν στον Όλυμπο και κατέβηκαν με σκι από την Σκάλα ως τον Σπαρμό. Όμως η πιο εντυπωσιακή διάσχιση έγινε δύο χρόνια αργότερα όταν οι Σπ. Αγαπητός, Κλ. Δενδρινός, G. Dorier, H. Νικόπουλος και Μ. Δέφνερ διέσχισαν τα βουνά της βόρειας Πελοπονήσου. Ξεκίνησαν από την Πάτρα και το βουνό Παναχαϊκό και διέσχισαν στην σειρά τον Κλωκό, τον Χελμό, το Σαραντάπηχο και την Ζήρια, για να καταλήξουν στο Ξυλόκαστρο.

 

Στα χρόνια που ακολούθησαν μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο το σπορ άρχισε να πέφτει σταδιακά μέχρι και την δεκαετία του ’60. Μόνο λίγοι πιστοί ορειβάτες- χιονοδρόμοι που αγαπούσαν το σπορ συνέχισαν να διασχίζουν τα βουνά μας (Ιδοσίδης, Κότταρης, Παπαναγιώτου, Ζάτζος οι πιο γνωστοί). Την δεκαετία του ’70 με την συνεχή ανάπτυξη και τις ευκολίες του σκι πίστας, που απευθυνόταν σαφώς σε ευρύτερο κοινό, το ορειβατικό σκι σχεδόν αφέθηκε στις δάφνες του παρελθόντος.

Το ενδιαφέρον για το σπορ αναθερμάνθηκε στις αρχές με μέσα της δεκαετίας του ‘80 όταν κάποιοι Έλληνες ορειβάτες ξαναβγήκαν στα βουνά ανοίγοντας νέες διαδρομές και φέρνοντας το ορειβατικό σκι και πάλι στην επικαιρότητα.

Το 1982 με την ίδρυση της Ελληνικής Ομοσπονδίας Χιονοδρομίας η αγωνιστική χιονοδρομία διαχωρίζεται από το ορειβατικό σκι που παραμένει στην Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας Αναρρίχησης (Ε.Ο.Ο.Α) Ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία γίνεται μια σημαντική προσπάθεια από την Ε.Ο.Ο.Α να αναπτυχθεί το άθλημα του ορειβατικού σκι, εντάσσοντάς το στις σχολές Ορειβασίας -Χειμερινού βουνού και διοργανώνοντας  κάθε χρόνο από 1992 το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ορειβατικού Σκι, αλλά και αγώνες κυπέλλου από το 1995. Για την ιστορία ο πρώτος αγώνας για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ορειβατικού Σκι διοργανώθηκε στις 14 και 15 Μαρτίου 1992, στο Βέρμιο, με νικητή  τον Α. Τσούργιανη. Στους αγώνες οι αθλητές αγωνίζονται είτε μόνοι τους, είτε σε ζευγάρια. Ο νικητής ή οι νικητές κρίνονται από την απόδοσή τους σε μία σειρά αθλητικών  δοκιμασιών όπως το σκι, η αναρρίχηση, η ορειβασία και πρέπει να περάσουν από αυτές με τους λιγότερους βαθμούς ποινής και  να πετύχουν τον καλύτερο δυνατό χρόνο. 

Το σπορ στην Ελλάδα βρίσκεται σε ανάπτυξη και παραμένει ερασιτεχνικό και ήταν ένα από τα αθλήματα επίδειξης στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Salt Lake City. 

Posted in: Θεματάρες